bugün itibariyle 33 haftalık hamileyim. dublin'de hamilelik süreci türkiye'dekinden oldukça farklı geçiyor. örneğin şu ana kadar doktorumu yalnızca bir kez gördüm. türkiye'de olsam aynı süre içinde 8-10 kez kontrole giderdim sanırım. burada hamilelik çok olağan karşılanıyor ve gebelik takibi türkiye'deki gibi abartılmıyor.
hamileliğimin ilk haftalarından beri türk kadın doğum doktorlarının sitelerini, hamilelikle ilgili forumları okuyorum ve işlerin nasıl yürüdüğünü anlamaya çalışıyorum ki karşılaştırma yapabileyim. şu ana kadar uygulama konusunda arada oldukça büyük uçurum var ama hangisinin daha iyi olduğuna doğurduktan sonra karar vereceğim sanırım.
benimki planlı bir hamilelik olduğu için bir kaç ay önceden vitamin+folik asit almaya başladım. hamile olduğumu 3 farklı test ile doğrulayınca 6. haftada doktorun yolunu tuttuk. (doktor dediğim kadın doğumcu falan değil. burada istediğin an istediğin doktora gitmek mümkün değil. hamileysen ya da hastaysan önce gp'yi -general practitioner, türkiye'deki karşılığı aile hekimi- inandırmak gerek. uzman doktorların özel muayenehanesi yok. eş-dosttan duyup falanca doktor çok iyiymiş ona git diye bir şey yok. hangi hastaneye gitsem acaba diye düşünmene gerek yok, evin hangi hastanenin sınırlarına giriyorsa ona gideceksin. hastaneye de istediğin zaman gidemiyorsun. gp'den mektup(bir nevi sevk) almış olmak gerek. özel hastane/devlet hastanesi diye bir ayrım yok. herkes aynı hastaneye gidiyor, seçtiğin hizmete göre ücret ödüyorsun. kurallar net, açık) doktor niye geldiğimi sordu, hamileyim dedim. bana plastik bir bardak verip idrar örneği istedi -verinceye kadarki süre içinde herhalde benden kan da alacak. demek ki tahlil yapacak, ne güzel hemen her türlü tahlili araştırmayı yapıyorlar, her şeyi inceliyorlar diye düşündüm- idrar örneğini verdim, doktor, piyasadaki en ucuz gebelik testlerinden birini çekmecesinden çıkarıp o örnekle gebelik testi yaptı. çift çizgiyi görünce de eşimle bana dönüp "congratulations!" dedi. mektubu yazdı zarfını da kapatıp bize verdi. kapıdan çıkarken haftada 2 kere et ye dedi. vejetaryen olduğumu söyleyince o zaman ıspanak, kabak brokoli falan ye dedi.
hastaneden randevu alıp gitmemiz 12. haftayı buldu. gittiğimizde de doktor yerine ebeyle görüştük. benden kan alıp 40-50 tane ailenizde o hastalık bu hastalık var mı sorusu sordu. hepsini cevapladık, 17. haftada tekrar görüşmek üzere ayrıldık.
araştırmalarıma göre 12. haftaya kadar 2'li tarama testinin yapılması gerekiyordu ama hastane bu testten söz etmedi bile. 2'li tarama testinde bakılan şey bebekte kromozom bozukluğu olup olmadığı. irlanda'da kürtaj yasak olduğu için hastanede bu tip testleri yapmaya gerek görmüyorlar. bebekte down sendromu çıksa bile kürtaj yapılmıyor. kromozom bozukluklarının tedavisi de olmadığına göre tespit etmeye gerek görmüyorlar. özel bir ultrason merkezi bulup hem ultrasonda bebeği ilk kez gördük, hem de 2'li tarama testini yaptırdık. takip edildiğim hastanede yalnızca 21. haftadaki anomali incelemesi yapıldı. hastanede yeterince görme şansımız olmadığı için 1-2 ayda bir ultrason merkezine gidip bebeği izliyoruz.
türkiye'de rutin uygulanan gebelik şekeri taraması-istememe rağmen- yapılmadı. bu testin yapılması için bmi'nın 30 ve üzeri olması ya da genetik olarak yatkınlık gerekiyormuş. hamileliğin başından beri hızla ve aşırı kilo almama rağmen(20kg) durumumu riskli görmediler. gördüğüm iki doktor da sağlıklı olduğum sürece kiloya takılmamam gerektiğini, her kadının farklı olduğunu ve herkesin farklı miktarda kilo almasının normal olduğunu söyledi. doktorlar kilomu normal karşıladıkça ben de normalleştim ve endişelerim gitti. burdakileri gördükçe türkiye'deki doktorların takip ettikleri hamileleri gereksiz yere strese soktuklarını ve üzdüklerini düşünüyorum.
burada rutin olarak baktıkları şey tansiyon ve idrar tahlili. hastaneye özellikle doktor görmek için gidilmiyor. kan-idrar tahlili, kilo takibi gibi şeyleri ebeler yürütüyor. doğumları da doktorlar değil ebeler yaptırıyor. hamileliğim boyunca doktor da göreyim, doğumda mutlaka doktorumu da isterim derseniz ayrıca para ödemek gerekiyor fakat parayı ödemek doktorunuzun doğumda olacağının garantisini vermiyor.
şimdiye kadar deneyimlerim bunlar. bu hafta yine doktor randevum var umarım tatmin edici bir görüşme ve en azından 3-5 dakikalık bir ultrason olur :)
hamileliğimin ilk haftalarından beri türk kadın doğum doktorlarının sitelerini, hamilelikle ilgili forumları okuyorum ve işlerin nasıl yürüdüğünü anlamaya çalışıyorum ki karşılaştırma yapabileyim. şu ana kadar uygulama konusunda arada oldukça büyük uçurum var ama hangisinin daha iyi olduğuna doğurduktan sonra karar vereceğim sanırım.
benimki planlı bir hamilelik olduğu için bir kaç ay önceden vitamin+folik asit almaya başladım. hamile olduğumu 3 farklı test ile doğrulayınca 6. haftada doktorun yolunu tuttuk. (doktor dediğim kadın doğumcu falan değil. burada istediğin an istediğin doktora gitmek mümkün değil. hamileysen ya da hastaysan önce gp'yi -general practitioner, türkiye'deki karşılığı aile hekimi- inandırmak gerek. uzman doktorların özel muayenehanesi yok. eş-dosttan duyup falanca doktor çok iyiymiş ona git diye bir şey yok. hangi hastaneye gitsem acaba diye düşünmene gerek yok, evin hangi hastanenin sınırlarına giriyorsa ona gideceksin. hastaneye de istediğin zaman gidemiyorsun. gp'den mektup(bir nevi sevk) almış olmak gerek. özel hastane/devlet hastanesi diye bir ayrım yok. herkes aynı hastaneye gidiyor, seçtiğin hizmete göre ücret ödüyorsun. kurallar net, açık) doktor niye geldiğimi sordu, hamileyim dedim. bana plastik bir bardak verip idrar örneği istedi -verinceye kadarki süre içinde herhalde benden kan da alacak. demek ki tahlil yapacak, ne güzel hemen her türlü tahlili araştırmayı yapıyorlar, her şeyi inceliyorlar diye düşündüm- idrar örneğini verdim, doktor, piyasadaki en ucuz gebelik testlerinden birini çekmecesinden çıkarıp o örnekle gebelik testi yaptı. çift çizgiyi görünce de eşimle bana dönüp "congratulations!" dedi. mektubu yazdı zarfını da kapatıp bize verdi. kapıdan çıkarken haftada 2 kere et ye dedi. vejetaryen olduğumu söyleyince o zaman ıspanak, kabak brokoli falan ye dedi.
hastaneden randevu alıp gitmemiz 12. haftayı buldu. gittiğimizde de doktor yerine ebeyle görüştük. benden kan alıp 40-50 tane ailenizde o hastalık bu hastalık var mı sorusu sordu. hepsini cevapladık, 17. haftada tekrar görüşmek üzere ayrıldık.
araştırmalarıma göre 12. haftaya kadar 2'li tarama testinin yapılması gerekiyordu ama hastane bu testten söz etmedi bile. 2'li tarama testinde bakılan şey bebekte kromozom bozukluğu olup olmadığı. irlanda'da kürtaj yasak olduğu için hastanede bu tip testleri yapmaya gerek görmüyorlar. bebekte down sendromu çıksa bile kürtaj yapılmıyor. kromozom bozukluklarının tedavisi de olmadığına göre tespit etmeye gerek görmüyorlar. özel bir ultrason merkezi bulup hem ultrasonda bebeği ilk kez gördük, hem de 2'li tarama testini yaptırdık. takip edildiğim hastanede yalnızca 21. haftadaki anomali incelemesi yapıldı. hastanede yeterince görme şansımız olmadığı için 1-2 ayda bir ultrason merkezine gidip bebeği izliyoruz.
türkiye'de rutin uygulanan gebelik şekeri taraması-istememe rağmen- yapılmadı. bu testin yapılması için bmi'nın 30 ve üzeri olması ya da genetik olarak yatkınlık gerekiyormuş. hamileliğin başından beri hızla ve aşırı kilo almama rağmen(20kg) durumumu riskli görmediler. gördüğüm iki doktor da sağlıklı olduğum sürece kiloya takılmamam gerektiğini, her kadının farklı olduğunu ve herkesin farklı miktarda kilo almasının normal olduğunu söyledi. doktorlar kilomu normal karşıladıkça ben de normalleştim ve endişelerim gitti. burdakileri gördükçe türkiye'deki doktorların takip ettikleri hamileleri gereksiz yere strese soktuklarını ve üzdüklerini düşünüyorum.
burada rutin olarak baktıkları şey tansiyon ve idrar tahlili. hastaneye özellikle doktor görmek için gidilmiyor. kan-idrar tahlili, kilo takibi gibi şeyleri ebeler yürütüyor. doğumları da doktorlar değil ebeler yaptırıyor. hamileliğim boyunca doktor da göreyim, doğumda mutlaka doktorumu da isterim derseniz ayrıca para ödemek gerekiyor fakat parayı ödemek doktorunuzun doğumda olacağının garantisini vermiyor.
şimdiye kadar deneyimlerim bunlar. bu hafta yine doktor randevum var umarım tatmin edici bir görüşme ve en azından 3-5 dakikalık bir ultrason olur :)
iygünler bende 30 aftalık hamileyim
YanıtlaSililk bebeğim hemn oldu daha yaşım küçüktü ozaman ne bileyim hayat telaşından doktora gidemedim iyiki gitmemişim çok kilo aldım senin bu yaşadığını ben türkiyede 5 km kadın doğum hastanesi olmasına rağmen yaşadım en doğrusunu yapmışım ohhh ne güzel günlermiş kıymetini bilememişim sonra 12 yıl çoçuğum olmadı bu hamileliğim tedaviyle teavi olmadan önce 1 yıl bir sürü test istediler..defalarca kutu kutu ilaç içtim allaha şükür hamileydim tabi zorla olunca gittiğim özel hastanede grçi iyiki var 30 haftada yaşamadığım bunalım kalmadı yok 1 ay gidiyorum şeker olabilir denilyor sonraki ay çıkmıyo
yok iltahaplanma olabilir,kanamalar düşük sebebi olabilir ,gelişme geriliği var ,falan bir sürü şey şimdi doktora gitmekten kaç haftadır hasta olacağım korkusuyla dışarıya çıkamıyorum bir şey olacak orkusu yaşıyorum hergece bebeğimi rüyamda görüyorum ne zman olumsuz bir sonuç alsam ayrıntılı utrasanda kızımın resmine bakıp ağlıyorum
2 ayım kaldı kafayı yemeden sağlıklı bir bebişim olsun hep hayalim bu ama ben nekadar üstüne düşsem birşey çıkıyor
ilk hamileliğimde doktorda yoktu kaygıda
bence eğer normal yolla hamile kaldıysan strese gerek yok rahat bırak kendini....doğal bir şey tüm hayvanların ve yoksul ülkedeki insanların hamileliğine bak rahat kaygı yok
doğal bir şeyin türkiyedeki gibi abartılması saçma ....
sonunda doğuracağız...ülkemiz panik ve özel hastaneler maddi kaynak elde edebilmek için teste tabi tutuyorlar ben ilk çoçuğumda 1 kere muayne oldum 3.800 gr normal doğum yaptım maşallah sağlıklı ..kocaman delikanlı buna gitmediğim hastane kalmadı ama göz yaşlarımda boğulacağım
rabbim analı babalı sağlıkla kucağına almayı nasib etsin
YanıtlaSil