coşkun ve hulusi güneş doğduğundan beri durumu iyi idare ettiler. kedileri tanımayan, sevmeyen insanlar gibi kızıma zarar vereceklerinden değil de pabuçlarının dama atıldığını hissedip(özellikle coşkun'un) depresyona girmelerinden korkuyordum. ilk günler güneş ağladığında coşkun korkup uzaklaşıyordu şimdi iyice alıştı.
hastaneden geldiğimiz gün güneş'i hulusi ve coşkun'a yaklaştırıp tanıştırdık. biraz kokladılar, pek umursamadılar. kedilerin umursamaz görünmeleri iyi bir şey çünkü rahatsız olmadıklarını gösteriyor.
coşkun mayısta 12 yaşını bitirecek, hulusi bu ay 11'i bitirdi(hayır doğum günlerini kutlamıyorum). doğduklarından beri birlikteyiz. güneş'in onlarla büyüyecek olmasından dolayı çok mutluyum. kızıma kedileri, köpekleri sevmeyi (ya da onlardan korkmamayı) öğretmek zorunda kalmayacağım. onların zaten ailenin bir parçası olduğunu bilecek.
eve yeni eşyalar gelmiş, test etmeden olmaz :D
ver yesin ört uyusun hulusi :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
sen de fikrini paylaş!