güneş'e uyku düzeni oturtmak için ciddi mesai harcamıştım. hergün belli saatlerde oyun, banyo, masaj ve meme süreci vardı ve yatağına bırakınca uyuyordu. ama ben bütün gün başka hiçbir şeyle ilgilenemiyordum. bütün gün doğru düzgün yemek bile yiyemiyor, hep geçiştiriyordum. akşam 8'den sonra rahattım. gece emzirmeleri için yeterli enerjiyi toplama imkanım oluyordu. milo'ya bu uykudan önceki süreçlerin hiçbirini uygulayamıyorum. çünkü onun uyku rutininin başlaması gereken saatte biz ailecek akşam yemeği yiyoruz. sonra ben güneş'i emzirip yatırırken burak milo'yu oyalıyor, bazen sallayıp uyutuyor. ama çocuk 1 saat sonra tekrar uyanıyor. bazen uykusu kaçmış oluyor bütün gece uğraşıyoruz. bazen de tekrar uyutmayı başarıp birlikte birer kahve içebiliyoruz. gece 1'de emmek için tekrar uyanıyor. işim gücüm hep sekteye uğruyor.
uyku düzeni oturtmakta bebeğin ayrı odada yatmasının büyük etkisi var bence. güneş şu anda bile odasının kapısı açılır açılmaz uyanıyor, uykusu çok hafif. odasında birşey unuttuysam, sonradan almam gereken birşey çıkarsa asla giremiyorum. ekstra odamız olmadığı için oğlan bizim odada yatıyor. odaya birşey almak için gir çıklar olunca çocuk etkileniyor tabi. zaten sabaha karşı emmek için uyandığında ne burak'ta ne bende tekrar kalkıp yatağına yatırmak için hal kalmadığı için çoğu zaman sabaha kadar aramızda yatıyor. bizimle uyumaya da alıştı yani. tek başına olmak istememesi doğal. yeni evimize taşınıp ona da ayrı bir oda yapana kadar böyle idare edeceğiz.
son günlerde yemeklere de ilgisi arttı. genelde birimizin kucağında yemek yediğimiz için elimizdekilere uzanıyor. bir iki kez güneş'in meyve pürelerinden tattırdım, çıkardı. yalanıyor ama yutmayı bilmiyor gibiydi. sonra bir gün akşam yemeğinde kaşığıma hamle yaptı ben de yemeğin suyundan alıp uzattım. hüp diye çekti :) beğenerek yediği ilk şey kuru fasülye suyu oldu böylece. ben yemeye devam edip ona vermeyince ağladı. birkaç kez daha verdim çocuk resmen yiyor. izmir'e gidince pürelere başlarız herhalde. buharlı pişiricim kolilerle bizden önce gitti bile.
oğlumun hulusi'yle de arası iyi. elini uzatıp dokunmaya, sevmeye çalışıyor. hulusi de her fırsatta yanında yöresinde dolanıyor. hulusi, oturan ya da yatan birini görünce yanına sokulmadan duramıyor zaten.
kaşınıyor ama ufukta diş görünmüyor. oturmayı hala pek sevmiyor. yüzüstü dönmeye başladı. oyuncaklara uzanıyor. beğendiğini alıp kemiriyor.
oğlum oyuncaklara çok meraklı ama ne yalan söyleyeyim güneş oynamasına pek fırsat vermiyor. oyuncaklarını paylaşmadığı gibi milo'ya yeni aldıklarımızı da sahipleniyor. oyun matına yatıracak olsam benden önce davranıyor, anakucağına oturtsam kardeşinin üstüne çıkmaya kalkıyor. bez bebek versem elinden çekip alıyor. bazen kardeşi de oynasın diye oyuncaklarını kendi veriyor sonra dayanamayıp tekrar geri alıyor. artık 2 yaşında sayılır, terrible two'ya mı girdi ne. kendime sık sık hatırlatıyorum. 1-2 yıl sonra herşey daha kolay olacak :)
türkiye'ye gitmemize yalnızca 3 gün kaldı. bakalım uçak yolculuğumuz nasıl geçecek.
oğlum ablası kadar emmeye düşkün değil. 3-5 dakika emip bırakıyor. kilosu düşük olacak diye korktum hep. meme emerken en ufak bir ses duyduğunda, biri konuştuğunda bırakıp sese yöneliyor. çayından kahvesinden bir yudum alıp konuşmaya devam eden insanlar gibi 1-2 emip konuşuyor. sonra 1-2 yudum daha emiyor. bazen uzun uzun uğraşıyorum, elinde mama kaşığı çocuğunun arkasından koşan anneler gibi meme emsin diye ısrar ediyorum. cinsiyet farkı mı, genetik mi bilmiyorum ama güneş'in aynı aylardaki kilosunu geçmiş bile. kilonun az ya da çok meme emmekle ilgisi yokmuş demek. çok rahatladım.
milo 6 aylıkken 8350 gram, 70cm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
sen de fikrini paylaş!