kyla güneş 1 yaşında

geçen hafta kızımın doğum gününü kutladık. henüz ne pasta, ne mum üflemek ne de hediye almak onun için birşey ifade etmese de kekimizi yedik, onun yerine mumları üfleyip dilek tuttuk ve fotoğraf çekildik.


üstteki küçük azı dişi çıkıyor. yine damakları ağrıdığı için yüzünün pek gülmediği bir gündü ama olsun.

hazır aldığımız pastadan yediremeyeceğimiz için az şekerli bademli kek yaptım. çok beğendi. namnamnam diyerek yedi. hala şekerli gıdalar vermiyoruz. 1-2 kez kek, 1 kez dondurma dışında şekerli bir şey tatmadı ama yatkınlık genetik herhalde. beni yerken görünce peşimden koşuyor. eliyle işaret ederek ıh ıh diyerek istiyor. ara sıra tatsa da mümkün olduğu kadar uzun süre şekerden korumak istiyorum.

1 yıl önce bugün 

1 yıl ne çabuk geçti. yorgun, uykusuz, 2-3 saatte bir emzirerek, ilk 3-4 ay slingle tüm gün kucakta taşıdığım günleri unuttum bile. sadece ne kadar küçük ne kadar sevimli ve güzel olduğunu hatırlıyorum :) ilk aylar uykusuzluktan zombi gibi dolaştığım halde, şimdilerde içimden "o kadar da zor değildi be" diye geçiriyorum. iyi ki kötü ve zor anları unutuyoruz yoksa insan soyu tükenirdi :D

yaşasın 1 yaşındayım alkııış :) 

kızım meme emmeye devam ediyor. buharda pişirerek hazırladığım sebze/meyve pürelerine yüz vermemeye başladı, günde 1 kez  meyve+sebze püresini abur cubur niyetine veriyorum. artık (neredeyse) her öğünde bizim yediğimiz yemeklerden yiyor.

uzun türkiye tatilimizde gece 2-3'te yatıp 2-3 saatte bir uyanıyordu. geleli tam 1 ay oldu, şimdi akşam 8'den sabah 7'ye kadar hiç uyanmadan uyuyor. uyku sorunu buranın kapalı havasıyla çözüldü sanırım. dublin insanın kafasını yastığa bastırıyor.

kızım 1 yaşında 9400gram ve 78cm